Een tegenstrijdig belang, dat was het. VVSB tegen RBB. Oftewel de Voetbal Vereniging Sint Bavo tegen de Rijnsburgse Boys.
Een derby in de tweede divisie. Ik verkeerde in een staat van verwarring. Dat komt zo: ik ben al fan van de Rijnsburgse Boys sinds ik in 1993 als destijds jongste vennoot bij RWV Advocaten in Rijnsburg kwam te werken. Anno 2018 is het nog steeds mijn club. Maar door de jaren heen ben ik ook bevriend geraakt met fans van andere mooie voetbalclubs in de regio. Zoals die van VVSB.
Op zaterdag 27 januari 2018 moest ik kleur bekennen. Vooraf had ik me samen met collega Nadine van der Slot in toga laten fotograferen. Zij als geboren en getogen Noordwijkerhoutse met een VVSB sjaal. Ik met een sjaal van de Uien. Nadine voorspelde 2-1 voor de thuisclub. Ik hield het op 1-4 voor Rijnsburg. Mijn kantoor RWV sponsorde de wedstrijdbal en hield zich daarmee neutraal
Het veld van Sportpark De Boekhorst ligt vanaf de weg bezien een paar meter lager. De Koel van Noordwijkerhout zouden ze in Venlo zeggen. Waardoor ik meteen aan het naderende carnaval dacht. De allergrootste liefde van de Noordwijkerhouters.
Op de tribune bleken de meegekomen Rijnsburgers juist de grote feestvierders te zijn. Zij lieten van zich horen en vooral zien. Voor het eerste fluitsignaal ontnamen Rijnsburgse rookbommen een ieder elk zicht. De speaker meldde enkel “Wilt u uw sigaretten doven?” Noordwijkerhoutse nuchterheid en humor.
Het leuke van topamateurvoetbal in de Bollenstreek is dat het zelden een saai schaakspel is. VVSB liet de Rijnsburgers komen en sloeg toe zodra de kansen kwamen. In de omschakeling, zoals dat in vaktermen heet. Ondanks een slotoffensief van Rijnsburg werd het 3-1 voor VVSB.
Ik legde mij neer bij de nederlaag en verwachtte een euforie op de tribunes. Die bleef echter achterwege. Ook in het businesshome, dat deed denken aan een kantoortje dat speciaal voor deze gelegenheid in een bar was omgebouwd. De als altijd vriendelijke en relaxte Noordwijkerhoutse ondernemers dronken hun drankje. Zonder polonaise.
De Rijnsburgse collega’s zwegen. Tegen hun natuur in, want verliezen doet pijn. Al ligt dat iets minder gevoelig als je tegen vrienden speelt. RWV had geregeld dat ik de trainers kon interviewen. Zo kwam ik opeens dicht bij mijn droom om Langs de Lijn te presenteren. Jack Honsbeek, die van VVSB in een paar maanden een onverslaanbare vechtmachine maakte, straalde. Pieter Mulders, toch nog steeds mooi gedeeld derde met de Rijnsburgse Boys, keek aanvankelijk wat sip.
Tot de boodschap van RWV Advocaten tot hem doordrong:
voor de beste verdediging.
