Schakelvers
Ik zit voor mijn PC op kantoor bij RWV en ik voel me zwaar. Plankenkoorts misschien of een noodzakelijke stilte voor de storm.
Na de lunch rijd ik naar Hotels van Oranje. Het is zonnig en warm. Noordwijk ademt de frivoliteit van een echte badplaats. In de Wintertuin, een enorme zaal op de eerste verdieping van Hotels van Oranje, wordt het podium nog gebouwd. Mister Sterkste Schakel Harry de Reus is er natuurlijk al, net als zijn onmisbare zoon Thierry, een genie achter de knoppen van licht, geluid en film. Ik mag me nog even een uurtje in mijn kaartjes verdiepen waarop ik de vierde versie van het draaiboek heb uitgewerkt. Tegen een uur of vijf doen we een doorloop. Thierry start beeld en geluid in. Ik presenteer. Het loopt nog niet heel gesmeerd. Ik weet: dat is een goed teken. Harry speelt alle gasten na en doet dat op zijn eigen onnavolgbare wijze. Hij heeft prettige tips voor mij. Ik eet een tonijnsteak bij De Harmonie, een grillrestaurant van Hotels van Oranje. Opeens is het acht uur.
Mark Verweijmeren staat bij het podium, gelukkig. Hij is een Noordwijkse singer-songwriter. Hij heeft geen eigen website, maar wel een Facebook pagina (Mark V official). Mark is te elfder ure ingevlogen omdat Natascha Vergeer nog onvoldoende hersteld is van een operatie. Mark zingt “My way” van Sinatra en later op de avond “Heroes” van David Bowie, met een fenomenale registerwisseling. Het kippenvel verspreidt zich snel over mijn hele lichaam. Dan mag ik ruimschoots doen wat ik leuk vind en wat me inspireert. Voor en met mensen praten die zich vanavond en hopelijk nog vaak daarna mogen realiseren dat ze iets bijzonders doen. Dat ze de hoofdrolspeler in hun eigen succesfilm zijn. Driehonderd mensen in de zaal, velen daarvan komen op het podium. Zestig duizend bedrijven in de regio Rijnland. Zevenenveertig genomineerden. Acht sectorwinnaars. Eén daarvan is de allersterkste schakel. Vier bijzondere prijzen, de TeekensKarstens Penning voor Internationaal Zakendoen, de Sterkste Website, de Publieksprijs en de Grant Thornton Aanmoedigingsprijs.
Eén keer kijk ik op mijn horloge. Kwart voor negen. We zijn bijna halverwege het programma. “Dat gaat goed”, denk ik en verder denk ik niet zoveel meer. Want een avond als deze gaat in een roes voorbij. Het enthousiasme van de winnaars, van de juryleden en teamcaptains en van de sponsoren van de bijzondere prijzen werken als doping. Nadat ik alle sectorwinnaars, die in prachtige stoelen op het podium zitten even heb gesproken zing ik “Goldfinger”. Het is duidelijk: iedereen vanavond heeft goud in handen. Tegen vijf voor tien spreekt Harry het verlossende woord.
In mijn linker ooghoek zie ik Robin de Vries van Barista Café een halve meter in de lucht springen. Even later komen drie prachtige dames die hem al eerder bij de uitreiking van de sectorprijs vergezelden het podium opgestormd. De chefkok van de koffiekeuken, de Barista, is de Sterkste Schakel 2014. Voor koffie en ander lekkers met een personal touch. Jonge mensen die hun visie verwezenlijken. Ik vind het een frisse of beter geschreven “verse” winnaar. Kakelvers zelfs. En ze hebben nog meer en grotere plannen.
Ik mag op de foto met de winnaars. In de Imperial Bar van Hotels van Oranje siddert de energie van de avond nog na. Als ik naar huis rijd speel ik in de auto de orkestband van Goldfinger. Ik zing en kondig ik het lied daarna af. Niemand die me hoort.
Soms moet je als presentator een beetje afkicken.